- равған
- [روغن]моддаи чарб, ки аз шир, дунба ё чарбуи чорпоён, аз донаҳои наботӣ ё аз маҳсулоти нафтӣ гирифта мешавад; равғани ароба пасмондаи моддаҳои нафт, ки барои молидан ба чархи аробаҳо ба кор мерафт; равғани доғ равғани сахт тафсида, равғани ҷӯшида истода; равғани дунба равғане, ки дар дунбаи гӯсфанд мавҷуд аст; равғани зард равғане, ки аз шири гов гирифта мешавад; равғани зағир равғани хӯрокие, ки аз зағирдона кашида шудааст; равғани зайтун равғане, ки аз меваи дарахти зайтун гирифта мешавад; равғани карт равғани дунбаи обнакардаи бешалҳа ва бегӯшт; равғани лампа карасин; равғани маска равғани аз шири гов гирифташудаи бенамак; равғани пахта равғане, ки аз пунбадона гирифта мешавад; равғани сафед ниг. равғани пахта; равғани сиёҳ мазут, моддаи сӯзандае, ки баъди аз нафт кашида гирифтани бензин, газолин ва карасин боқӣ мемонад; равғани чароғ ниг. равғани лампа; равған кардан равған молидан, равған задан ба мошин ва ғ. ; равған кардан (гулӯи касеро) ба касе пора додан ё касеро зиёфат кардан бо мақсади анҷом додани кори худ; равған кашидан аз шир ба воситаи гуппӣ ё мошин, аз донаҳои наботӣ ба воситаи ҷувоз ва дастгоҳҳои мошинӣ равған ҳосил кардан; ба равған ғӯтидани нони касе дар равнақу ривоҷ будани кори касе ба оташ; равған рехтан гапе зада ё коре карда, ҷанҷоли хобидаро аз нав хезондан ё башиддаттар гардонидан; равған сӯхтан◊ аз санг равған тарошидан иҷро кардани корҳои душвори ношуданӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.